اتوبان

صبحها وظهرها از یه اتوبان خیلی خلوت میرم مدرسه،هوای بیرون سرده،ولی من حال خوبی دارم موزیک روشنه،خیلی هم تلاش نمی کنم تند برم،یاد روزایی می فتم که چقدر توی سرما ،گرما،منتظر ماشین میشدم وقتی می رسیدم مدرسه 

تازه باید گلای کفشمو پاک می کردم همیشه هم دیر میرسیدم 

 روزای بد وخوب می گذرن ،توراه باخودم فکر کاش اونوقتا ،یا قبل تر از اون ،ماشین داشتم.